OURENSE  "TERRA  DA  CHISPA."

A MIÑA TERRA. (MI TIERRA) .

 //

A música que poda soar é de Carlos Núñez e leva por título "O canto do afiador".

En Alberguería non había, pero seguro que pasou algún pola zona...pois ben, o mais seguro é que fora de Luintra, un pueblo a carón de Ourense cidade. Por eso:

Os Ourensáns somos coñecidos como paragüeros ou afiladores, polo menos en Galicia. Vexamos por qué se nos chama así:

 

 

  Salir                        

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Ourense Terra de afiladores:

Afiador. Fotografía do autor da www. Nogueira de Ramuin. Ourense.

Fotografía de Secundino Lorenzo,  sacada do pueblo  de Nogueira de Ramuín, Ourense.

Ourense

" TERRA DE AFILADORES."

Hoxe parece que estamos perdendo "esa chispa", xa que non somos capaces de manter o máis bonito da nosa terra : A Natureza.

Efectivamente Ourense é a terra da chispa, homes que recorreron o mundo levando no corazón a súa terra e moita "chispa".


 

Sello dedicado ó afiador. Ourense nov. de 1999.

O afiador é o símbolo máis universal e o que verdadeiramente identifica a tódolos ourensáns.

Nesta figura,  un sello có motivo do afiador.

Na fotografía vese un afiador ¨de Nogueira de Ramuín, descoñezo o seu nome a do autor da fotografía.

A roda de afiar.

Dibuxo sacado do libriño "Os oficios ambulantes" da Deputación de Ourense.

( No dibuxo unha roda de afiar ou taranzana, ou rebolo é o número 5. No número 3 , unha caixiña, levaban todo tipo de ferramentas: martelos, tenaces , alicates, etc.)

A xente lembra os afiadores xa que levaban un chifre, feito de madeira de buxo, que lle servía o afiador de anuncio ou sinal, pra que a xente se acercara para afiar os coitelos, etc.

O oficio de afiador ou paragüeiro tuvo un gran desenrolo na provincia. Por algo somos a terra da chispa, xa que o oficio consistía en afiar coitelos e navallas así como todo tipo de ferramentas, e cando esto se facía, saltaban chispas no rebolo que era onde se afíaba.

Moita xente desenrolou o oficio fora do territorio galego. Seguramente algún día pasaron tamén por Alberguería.

No Concello de Nogueira de Ramuín había dous talleres que fabricaban esta roda de afiar.

A batería da roda era darlle co pé ao número 13 ( tirapé ou pedal).

Hoxe xa se fan de motocicletas que se poñen en marcha e fan xirar a roda. Os tempos cambian.

No Monasterio de Santo Estevo de Ribas do Sil había, estos anos pasados,  todo un museo de rodas de afiar de todo tipo, unha colección única. É propiedade de Florencio de Arboiro. Descoñezo si sigue a exposición ou pasou a Ourense, como estaba previsto, que vemos que facela fixa en Ourense cidade.

O afiador. Monumento en Luintra. Fotografía S. Lorenzo.

Atopo  en internet este video de "Desde Galicia para el mundo":

sobre os afiladores e a súa terra en Luintra (Ourense)

 

salir.jpg (922 bytes) Salir.